Albufeira

zondag 7 juni
Vandaag verlaten we het binnenland van de provincie Alentejo en zakken af naar de kust.
Er heerst sluierbewolking, geen zon dus maar wel warm, voelt benauwd.
De smalle weg is slecht. De tarwe is geoogst, de gerst nog niet. Veel olijfbomen, zonnebloemen, kurk- en steeneiken. Even na de middag komen we op de 4*camping in Albufeira aan. Gelukkig is er een zwembad!
De provincie Algarve werd als laatste in 1992 op de Moren herovert. Dit is te zien in de nauwe, kromme straatjes,witte huisjes met terrassen. Het is een vruchtbaar gebied waar veel citrusvruchten, vijgen, amandelen worden geteeld. Van de laatste jaren zijn de johannesbroodbomen. De peulen hiervan dienen als zoete grondstof voor veevoer, babyvoeding en chocoladeprodukten.

maandag 8juni
Vrije dag. Vanuit de camping is het 2 km fietsen naar Albufeira. Goed dat we onze zwitserse berggeiten meehebben want het is nogal heuvelig, zelfs in de stad klim en klauterwerk.
Gerard zoekt een terras, ik ga naar de kapper. Ze ziet aan mjn kapsel en kleur haar dat ik uit Nederland kom. Nadat ik Gerard weer oppik fietsen we langs de boulevard voor een broodje. Het krioelt er van de Engelsen in allerlei kleuren en maten. Verder heeft het veel van Valkenburg, maar een graadje erger! Veel straatmuziek,kleine straatjes met winkeltjes, prullaria én terrasjes. Wat'n drokte.
Thuisgekomen ga ik weer een paar verhaaltjes plaatsen.
s'Avond hebben we diner in het restaurant. Het is een zwoele avond, een zangeres komt ter opluistering en zowaar gaan de beentjes van de vloer!

dinsdag 9 juni
Vandaag een bustocht langs een paar plaatsen aan de westelijke Algarve.
Onze nederlandstalige gids is van portugese afkomst en heeft in Nederland gestudeerd.
In Silves, een middeleeuws stadje, begint de ochtendgymnastiek. Via steil oplopende smalle straatjes met kleine gladde granietstenen lopen we omhoog. Een uit roodachtig zandsteen opgetrokken Moors kasteel steekt hoog boven de witte stad uit. Na een kop lekkere koffie lopen we op de handrem weer naar beneden. Vervolgens gaan we naar Sagres, in het uiterste zuidwesten van Europa. De haven van sagres is gesticht door Hendrik de Zeevaarder die in de 15e eeuw de grondslag heeft gelegd voor het Portugese imperium.Hij stichtte hier een zeevaartschool,scheepswerf, trok sterrenkundigen en kaartenmakers aan. Alles ten behoeve van de ontdekkingsreizigers.
Op de klip (80m hoogte) Cabo de Saõ Vicente staan we op de uiterste zuidwestpunt van Europa. In de 19e eeuw waarschuwden de nonnen van het hooggelegen klooster de naderende schepen voor de gevaarlijke kliffen door overdag klokken te luiden. 'snachts verlichten ze de kust. Nu staat hiet de meest krachtige vuurtoren van Europa, reilt tot 100km.
Na de lunch in Lagos maken we een tochtje met een motorbootje langs- en onder de klippen door. Vervolgens huiswaarts en afkoeling in het zwembad.

woensdag 10 juni
Vrije dag.
Dat Valkenburggedoe trekt niemand meer!
Fietsen is geen optie en internet al helemaal niet.Dus wordt het zwemmen, lezen en bridgen.