Nazaré

donderdag 28 mei
Vandaag gaan we ons 120km zuidelijker verplaatsen, makkie dus. Nog even tijd om langs Praia de Tocha te gaan op zoek naar dat visgebeuren,maar tevergeefs. We zien de bootjes in zee dus duurt het nog een poosje eer ze aan land komen.
Spectaculair zal de rit niet worden,wel een rustige route langs de kust.
De temperatuur loopt op naar 32°C en daarom is het niet onaardig dat de terrassencamping Vale Paraiso te Nazaré in een dennenbos ligt. Na installeren bridgen we nog anderhalf uur met Henk en Lubby uit Dalfsen. Dan is er voor de zesde keer jeu de boules waarbij Gerard voor de zesde keer wint in successie. Vervolgens is het borrel met hapjes van de vijf jarigen.
Iedereen ligt vroeg onder de wol.

vrijdag 29 mei
Vrije dag.
Na de koffie bestellen we met 8 personen 2 taxi's om ons naar het stadje te brengen.
Nazaré ligt aan de Costa da Prata en is een bijzondere vissersplaats én badplaats.
Het heeft een prachtige baai en is omgeven door hoge rotsen.
In het centrum (bovenstad) bekijken we als eerste Igreja de Nossa Senhora da Nazaré, een kerk uit de 17e eeuw. Behalve veel azulejos( geglazuurde tegeltjes) zien we ook het beeld van de zwarte Madonna. Op het plein mensen in klederdracht achter hun stalletjes met noten en zuidvruchten. Via een stijl voetpad lopen we naar de uit zee oprijzende rots Sitio ( 110m)
met een fraai uitzicht over de baai. Na de lunch dalen we af naar het fort met de vuurtoren.
De zee is hier woest met hoge golven, verboden om te zwemmen maar een eldorado voor zéér geoefende surfers.( 2jr geleden surfte men op golven van 20m hoogte)
Met de tandradbaan gaat het naar de benedenstad waar we op het strand tegen de metershoge rotswand aankijken. We gaan niet te laat met de taxi terug want om 19.00 uur is het traditioneel diner met folklore.
De vrouwen gaan gekleed in korte rokken waaronder zij wel 7 onderrokken dragen.
De mannen dragen een wollenkniebroek,hemd in ruitmotief en een zwarte muts waarvan de punt opzij afhangt(opbergplaats voor geld en naaigerei vd vissers)
De muzikale ondersteuning is zeer bijzonder. Om 22.30 weer thuis en snel op één oor.

Zaterdag 30 mei
7.15 uur loopt de wekker af 8.15 staat de bus voor. Vandaag worden we rondgeleid door Renate, een nederlands gids die hier al 23jr woont.
Eerst bezoeken we Obidos, een ommuurd vestingstadje. Via een dubbele poort, in zigzagvorm met 18e eeuwse azulejos , komen we de hoofdstraat, de rua Direita binnen.
Een erg fleurig stadje met veel bloemen, bougainville, leuke winkeltjes. Jammer genoeg kunnen wij ons zo vroeg in de ochtend niet laten verleiden door dé typische lekkernij van de stad. Kersenlikeur geserveerd in chocoladecupjes.
Er wordt geluncht in Fatima. Fatima is een bekend bedevaartsoord in Portugal. Hier is Maria zes maal verschenen aan de drie herderskinderenFrancisco,Jacinta en Lucia. De laatste verschijning heet het “zonnewonder van Fatima” De boodschap van Fatima is een oproep tot gebed en boete. Vandaar dat vele pelgrims te voet en het laatste stuk op het grote plein ( 2x St Pietersplein)op de knieën afleggen. In de moderne kerk pikken we een kerdienst mee. Aan een andere zijde van het plein kopen mensen kaarsen (soms van wel 1 meter lengte)of handen vol om ze aan te steken. Bizar om te zien want het lijkt wel vagevuur!!! De Neobarokke basiliek is geloten omdat in 2017 paus Benedictus op bezoek komt.
Dan gaan we naar de wereldberoemde abdij Mosteiro de Batalha. Helaas missen we net het wisselen van de wacht bij het graf van de onbekende soldaat. Kathedraal en klooster zijn in Manuelstijl geboud. Dwz pilaren die versierd zijn met motieven van schelpen, het kruis op de vlag van de zeevaarders, de wereldbol van de ontdekkingsreizigers en het vlechtwerk van trossen boven de poorten. Zeer bijzonder is het gedeelte wat “onaf” is waarbij je de strakblauwe lucht ziet als je omhoog kijkt. Zelfs zo dat onze prof. fotografen ervoor op de rug gaan liggen. Na deze lange dag zijn we zo rond 18.30 weer thuis. Renate komt maandag weer gidsen.